Endomorfik – wygląd i dieta.

Endomorfik – wygląd i dieta.

Endomorfik jest kolejnym przykładem somatotypu sportowego. Można powiedzieć, że jest to pewnego rodzaju przeciwieństwo ektomorfika, o którym mogliście przeczytać w poprzednim artykule. Jakie są jego cechy charakterystyczne? W którym sporcie odnajdzie się najlepiej?

Endomorfik – cechy charakterystyczne i wygląd sylwetki.

Endomorfik istotnie różni się od poprzedniego typu. To, co zauważymy od razu, to większa ilość tkanki tłuszczowej, zwłaszcza w okolicy bioder i nóg. Taka osoba ma dość masywne i grube kości. Bardzo łatwo będzie przybierać na wadze, nie tylko w przypadku tkanki tłuszczowej, ale również mięśniowej. Endomorfikowi dużo trudniej jest spalić tkankę tłuszczową, niż ektomorfikowi. W sporcie istnieje również określenie wrodzonej insulinooporności w ich przypadku, oznaczającej szybką tendencję to tycia, zwłaszcza w przypadku diet wysoko węglowodanowych. Potocznie taką sylwetkę określa się, jako „gruszka”.

Reasumując, endomorfik to osoba, która:

  • ma masywne barki i biodra

  • posiada wyższy poziom tkanki tłuszczowej, ale także mięśniowej

  • ma gorszą tolerancję insulinową

  • posiada nieco wolniejszy metabolizm.

Jaki rodzaj sportu będzie najlepszym wyborem w przypadku endomorfika?

Masywny wygląd sylwetki, łatwiejszy proces wzrostu masy ciała jest bardzo pożądany w przypadku sportów siłowych. Takim osobom dużo łatwiej jest zadbać o rozrost mięśni, dzięki czemu lepiej będą się czuły, skupiając swoją uwagę na sile. W sportach wytrzymałościowych utrzymanie niskiego poziomu tkanki tłuszczowej oraz wysokiej wydolności może być dla nich dużo trudniejsze.

Proponowany sport: pchnięcie kulą, kulturystyka.

Zalecenia żywieniowe i rozkład makroskładników.

Oczywiście u osób o tym typie sylwetki dieta również odgrywa bardzo ważną rolę. Zachowanie odpowiednich proporcji makroskładników, pomoże w zbudowaniu odpowiedniej sylwetki. Z uwagi na tendencję do tycia po węglowodanach, przewagę w diecie powinny stanowić białka i tłuszcze. Idealny rozkład makroskładników:

  • Białka: 25%
  • Tłuszcz: 45%
  • Węglowodany: 30%.

Diety niskowęglowodanowe mogą być najlepszym wyborem z uwagi na predyspozycje. Pamiętamy jednak, że u każdego z nas, istotne znaczenie ma też rodzaj treningów i czas trwania, dlatego niekiedy modyfikacje w zaleceniach są niezbędne.

W kolejnym artykule omówię ostatni typ sylwetki, czyli mezomorfik.

mgr Dorota Dziuryk

Zostaw odpowiedź